Ondanks onze constante connectie via allerlei schermen blijkt eenzaamheid een groeiend probleem. Dat is nog duidelijker geworden in deze tijden van mondkapjes, afstand en isolatie. Maar hoe maak je dat probleem bespreekbaar? Helpt het om eenzaamheid een gezicht te geven? En hoe kan dat dan? Die vragen komen aan de orde in het interdisciplinaire onderzoeksproject Monáx, waarvan dit essay een onderdeel is. De Nederlandse schrijfster en beeldend kunstenaar Nicole Montagne gaat op zoek naar ‘verbeelde eenzaamheden’ bij onder meer Hopper, Spilliaert en het onbekende meisje uit de Seine.